کوچهها سرما را به استخوانت می رسانند.اینجا پلاسا کاتالونیاست.میدان اصلی شهر بارسلون،از اینجا و از طریق خیابان رامبلا(معروفترین خیابان شهر)به دریا میرسیم،سرتاسرِ رامبلا مغازهها و رستورنهأیست که روزهای آخر سال (مثلِ روزهای وسطِ تابستان) سرما را فراموش میکنند و دوباره مملو از جمعیت میشوند و نورهای رنگارنگِ ریسه است که پیام آور شادیست.
اینجا تا چند روز پیش خبری از دلشوره نبود و همه به این نیم فصل رویایی تیم شهرشان مغرور بودند؛اما نفرین به این مریضی شوم که ویلانوا گرفتارش شد؛ شبهای کریسمس یک شهر و یک عالم طرفدار را آشوب کرد.آخر فصلِ پیش وقتی پپ رفت و او جایگزینش شد دلشوره بود و تردید.و او بود که مقتدرانه از مکتب بارسا محافظت کرد و بهترین نیم فصل تاریخ را رقم زد.بعضی وقتها تصور این است که این درد و مریضی گریبانگیر انسانهای بیچاره است یا به قول ما سنگیست که فقط پای لنگ را نشانه میگیرد اما گاهی، گرفتاریِ بزرگان ، تلنگریست برای یادآوری این که همه از یک جنسیم.
براي نمايش ادامه اين مطلب بايد عضو شويد !
اگر قبلا ثبت نام کرديد ميتوانيد از فرم زير وارد شويد و مطلب رو مشاهده نماييد !